اعتیاد روانی
معتادین برای داشتن کارکرد طبیعی نیاز به ماده دارند و بهدنبال اعتیاد روانشناختی، آنها یکروز پس از مصرف آخرین جوینت شروع به احساس عوارض محرومیت میکنند. شما به خواص اضطرابزای ماده عادت پیدا کرده و اگر ماده فراهم نباشد، احساس اضطراب بالایی شروع میشود. همچنین بسیاری از مردم از ماریجوانا بهعنوان ابزار مقابله با استرسهای زندگی روزمره استفاده میکنند و درمییابند که با گذشت زمان وابسته شده و برای انجام فعالیتهای روزمره و طبیعی زندگی مجبور به مصرف آن هستند. حشیشیهای سیگاری تحمل سنگینی به دارو پیدا میکنند و یک معتاد مزمن بهمیزان 10 برابر یک فرد غیر معتاد در یک جلسه، ماریجوانای مصرف میکنند. با افزایش مقدار ماده مصرفی خطرات اعیاد بالا میرود و با مصرف سنگین، مصرفکنندگان در مییابند به ماده وبستگی روانشناختی پیدا کردهاند و اگر بخواهند به ترک اقدام کنند، مجبور خواهند بود دوره قابل توجهی از عوارض محرومیت را تحمل کنند.
اعتیاد جسمانی
مسأله اعتیاد جسمانی شناختهشدهتر است. رنجهای محرومیت از ماریجوانا اساساً ماهیت جسمانی دارد. متخصصین برخی تغییرات طولانیمدت عصبشناختی را در سیستم دوپامینی مغز را مشخص کردهاند که پیامد مصرف سنگین ماریجوانا است اما خواه این مسأله به وابستگی شیمیایی تعبیر شود یا نه، بستگی به دیدگاه افراد دارد.
مضرات مصرف سنگین ماریجوانا
شما میتوانید به اعتیادی که تحمل به اثرات ماریجوانا را ایجاد میکند فائق شوید، به محض معتاد شدن، هنگام تلاش به ترک دوره قابل توجهی از عوارض محرومیت و سمزدایی را تجربه خواهند کرد. اگرچه مصرف تفریحی واقعاً با خطرات جدی بهداشتی همراه است، مصرف سنگین روزانه، تأثیر عمیقی بر سلامتی، توانایی تفکر و تمرکز و کیفیت کلی زندگیتان دارد. در مرحله اعتیاد، اغلب مصرفکنندگان سنگین تأثیر مهم و منفی عادت را بر حیطههای مختلف زندگیشان از جمله کارکرد شغلی و پیشرفت حرفهای، شادی اجتماعی، تواناییهای عمومی ذهن و کیفیت زندگی گزارش میکنند. همچنین با افزایش میزان بیماری روانی، نقصان کارکردهای شناختی در حیطههای متنوع و خطر بروز سرطان ریه، قلب و دهان مرتبط است. این افراد همچنین از کاهش بلندپروازی و ابتکار عمل در رسیدن به اهداف ارزشمند زندگیشان و کاهش فعالیتهای سابقاً لذتبخش خبر میدهند.
عوارض ترک ماریجوانا
هرکسی که ادعا میکند ماریجوانا اعتیادآور نیست بهوضوح هرگز شب توأم با بیخوابی و اضطراب را نگذرانده و با وسوسههای غیر قابلقبول مصرف مبارزه میکند. ماریجوانا مثل شیشه نیست اما مسمومیت با آن یک واقعیت است و ما دشواری زیادی در کنترل مصرف اغلب افراد داریم.
درک عموم از بیضرری و اعتیادآور نبودن ماده، نهتنها نادرست بوده و انعکاس غلطی از واقعیات ماریجوانای قوی امروزی است، بلکه ترک آن نیز زیانبار است. معتادین به ماریجوانا احساس میکنند از نظر قانونی و ارزشی انگاری در وضعیت درمانی قرار ندارند و نتیجتاً بسیاری از افراد نیازمند مساعدت درمانی، به تنهایی و سکوت تن داره و دود میکنند و در درمانهایی که تفاوتهای مثبت چشمگیری را به دنبال دارد شرکت نمیکنند. ماریجوانا اعتیادآور است، همه را معتاد نمیکند، اما اگر 10 درصد کسانی که تفریحی مصرف میکنند وابستگی بدان پیدا کنند، هنوز با صدها هزار معتاد سروکار خواهیم داشت. ما مجبوریم موضوع را جدیتر بگیریم و تلاش کنیم فهم مردم از درمان اعتیاد به ماریجوانا را بالا برده و مداخله در مواردی را که قطعاً درمان نیاز دارد توجیه کنیم. معتادین قادر به بهبودی هستند اما اکثراً نیاز به کمک طولانی تخصصی دارند.
بهدنبال اعتیاد و زمان تلاش برای ترک، تحریکپذیری، پرخاشگری، سردرد، سستی، بیعلاقگی، فقدان اشتها، بیخوابی و اضطراب به همراه وسوسه شدید ماده تجربه خواهید کرد. عوارض ترک آنقدر شدید است که بسیاری از مردم خود قادر به ترک ماریجوانا نبوده و مستلزم کمک حرفهای و مداخله بهموقع درمانی هستند. در آمریکا 15 درصد افراد حاضر در مراکز درمانی بهدنبال جستجوی تغییر هستند. ماریجوانای امروزی متفاوت است و با افزایش فاحش نیرومندی ماده تعجبانگیز نیست که افزایش قابل مشاهدهای در تعداد مصرفکنندگان ماریجوانا معتاد دیده شود و کسانی که برای ترک ماده نیازمند کمک درمانی تخصصی هستند رو به افزایش است.
افسانه بیضرر بودن ماریجوانای غیراعتیادی
هرکسی که ادعا میکند ماریجوانا اعتیادآور نیست بهوضوح هرگز شب توأم با بیخوابی و اضطراب را نگذرانده و با وسوسههای غیر قابلقبول مصرف مبارزه میکند. ماریجوانا مثل شیشه نیست اما مسمومیت با آن یک واقعیت است و ما دشواری زیادی در کنترل مصرف اغلب افراد داریم.
درک عموم از بیضرری و اعتیادآور نبودن ماده، نهتنها نادرست بوده و انعکاس غلطی از واقعیات ماریجوانای قوی امروزی است، بلکه ترک آن نیز زیانبار است. معتادین به ماریجوانا احساس میکنند از نظر قانونی و ارزشی انگاری در وضعیت درمانی قرار ندارند و نتیجتاً بسیاری از افراد نیازمند مساعدت درمانی، به تنهایی و سکوت تن داره و دود میکنند و در درمانهایی که تفاوتهای مثبت چشمگیری را به دنبال دارد شرکت نمیکنند. ماریجوانا اعتیادآور است، همه را معتاد نمیکند، اما اگر 10 درصد کسانی که تفریحی مصرف میکنند وابستگی بدان پیدا کنند، هنوز با صدها هزار معتاد سروکار خواهیم داشت. ما مجبوریم موضوع را جدیتر بگیریم و تلاش کنیم فهم مردم از درمان اعتیاد به ماریجوانا را بالا برده و مداخله در مواردی را که قطعاً درمان نیاز دارد توجیه کنیم. معتادین قادر به بهبودی هستند اما اکثراً نیاز به کمک طولانی تخصصی دارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر